istiqamət

istiqamət
istikamet, rota, yön

Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • istiqamətlənmə — «İstiqamətlənmək»dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • istiqamət — is. <ər.> 1. Bir şeyin hərəkət xətti, hərəkətin yönəldiyi cəhət, səmt, tərəf. İnsanlar təbiəti istədikləri istiqamətdə dəyişdiriblər. Adamlar müxtəlif istiqamətlərə yollandılar. – Nəhayət, qadın birdən birə istiqamətini dəyişib, üzüaşağı… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • istiqamətlənmək — f. 1. İstiqamət almaq, yönəlmək; bir səmtə, bir tərəfə üz tutub getmək, yollanmaq. Maşın şimala doğru istiqamətləndi. 2. məc. Təşkil olunmaq, yoluna düşmək, düzəlmək, qaydaya düşmək …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • istiqamətləndirilmə — «İstiqamətləndirilmək» dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • istiqamətləndirmə — «İstiqamətləndirmək» dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • istiqamətverici — sif. 1. İstiqamət verən, yönəldici. İstiqamətverici qüvvə. 2. məc. Yol göstərən, istiqamət verən, rəhbər, təşkilatçı. Cəmiyyətin rəhbər və istiqamətverici qüvvəsi …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • istiqamətli — sif. 1. İstiqaməti olan, müəyyən istiqamətdə inkişaf edən (etdirilən). 2. məc. Qarşısına müəyyən məqsəd qoyaraq ardıcıl surətdə onun dalınca gedən; əzmli. Ağahüseyn Xəlilin üzündən öpüb dedi: – Oğlum, sən ki belə istiqamətli oğlansan, Allah sənin …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • istiqamətləndirmək — f. 1. İstiqamət vermək, yönəltmək. Müəllim şagirdin diqqətini əsas məsələyə istiqamətləndirməlidir. 2. Yoluna qoymaq, qaydaya salmaq, təşkil etmək. İşi düzgün istiqamətləndirməli …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • istiqamətləndirici — bax istiqamətverici. İstiqamətləndirici məsləhətlər …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • istiqamətləndiricilik — is. İstiqamət vermə, yönəltmə, yol göstərmə. . . Burada böyük bir qüvvənin təşkilatçılıq, istiqamətləndiricilik qüdrətinin hakimiyyəti duyulur. M. C …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • istiqamətsiz — sif. İstiqaməti müəyyən olmayan, səmti, tərəfi təyin edilməmiş. <Qədir> küçəyə çıxdı, istiqamətsiz z. yerişlə gəzindi. M. C …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”